چه نیکوست حکم آن شهی که ما را بعد از ادای تکیف، با دعوت به اضافه کاری به نعم نا متناهی جنان بشارت فرموده، به عباد خویش اذن تقرب می دهد! و چه نیکوست عبدی که با پاسخ به دعوت ارباب، منزلگه خویش را به زیباترین نقطه اعلی علیین انتقال می دهد!

بیا تا با استجابت دعوت ارباب، خطاهای خویش را با اضافه کاریهایمان جبران نموده، خود را در ادای تکلیف تقویت نمائیم. بیا نمای وجوهمان را با زیور معنویت بیارائیم. بیا پنجره دل را در زلال مستحبات از گناهانمان پاک سازیم تا نور خورشید یکتا در دلهایمان بتابد و خانه دل را منور کند. شاید بتوانیم در روشنائی خانه دل، کبریت عشق را بیابیم و تنور معرفت الله را در آن شعله ور سازیم تا از نان یقین و کباب رضا بهرمند گردیم!

                                                                      إن شاء الله